Wat zegt het donker?
Bovenstaande foto maakte ik bij schemertijd in het bos. Het licht dat door de takken heen dwarrelt, is het schijnsel van de maan. Maanlicht geeft altijd een andere beleving aan blad, takken en bomen in het bos. Hoewel ze in vorm niet veranderen, lijken ze een andere gedaante aan te nemen. Alsof ze zachtjes mee bewegen met de verandering van het licht zonder dat je dit bewegen werkelijk waarneemt.
Misschien geldt dit voor ons als mens ook wel, dat we zachtjes mee veranderen bij de opkomst van de maan. Meestal knippen we onze lampen aan wanneer het gaat schemeren. Vooral in deze tijd waar de dagen steeds korter worden, verlichten we ons leven met lampen zowel in ons huis als ook buiten met lantaarnpalen of stadslichten.
Toch kan het soms lonen om even heel bewust te ervaren wat het met je doet als het gaat schemeren. Wat gebeurt er in je lichaam, hoe reageer je eigenlijk op het licht van de maan? Kan je ervaren hoe dit niet alleen iets voor je ogen betekent – je ziet minder, vandaar dat we ook de lampen aan doen – maar ook iets voor je lichaam? En wat doet dit schemeren dan met je?
Meer en meer ontdekken we het belang van donker en hoe heilzaam het voor ons is. Het geeft ons de mogelijkheid om onszelf terug te trekken om zo weer op te laden voor een nieuwe dag. En niet alleen is dat heilzaam voor ons mensen, maar ook voor planten, dieren en bomen is het donker van belang om in leven te blijven. Het donker voedt de wereld ( zie bijv het onderzoek van Australische onderzoeker Sean Cain of het werk van ecoloog Dr.Ir Kamiel Spoelstra).
Natuurlijk, de lichtjes in huis brengen ook veel gezelligheid en warmte. En geven ons de mogelijkheid ons leven vorm te geven ook al hult de aarde zich in het donker. Toch kan het juist in deze donkere dagen interessant zijn om eens stil te staan bij de vraag hoe het donker je kan voeden.
Misschien kan je eens een keer wachten met het automatisch aan doen van de lampen in huis, en even waarnemen wat het vallen van de avond met je doet. Misschien dient zich iets aan, een inzicht, misschien neem je iets waar in je eigen zijn, je eigen lichaam. Een gevoel, een waarneming, waar je wellicht nog niet direct woorden aan kan geven maar wat je wel waarneemt. Zo worden de donkere lange dagen misschien een kans, een kans om te ontdekken wat het donker ons wellicht te zeggen heeft. En hoe belangrijk het donker is voor het welzijn van de aarde, inclusief onszelf. Wij zijn als mens immers natuur, we zijn de aarde.
Om daarna wellicht met een ander gevoel de lampen in je huis weer aan te doen en te ontdekken hoe de wereld van buiten resoneert in je binnenwereld.