, , , , , , , , , , ,

Lancering Boomtijd

Boomtijd ging op reis: van de conferentiezaal aan de Wageningen Universiteit naar Het Nationaal Park De Hoge Veluwe. Dichtbij de plek waar Helene Kröller-Müller ooit haar grote museum wilde bouwen, lanceerde ik Boomtijd onder een van mijn lievelingsbomen in het park. Ik nam de toehoorders mee in een inter-actieve boekpresentatie door hen uit te nodigen de bomen in het park echt waar te nemen, of zoals ik in Boomtijd schrijf:

‘ …zien en waarnemen verschillen als dag en nacht. Ik zie zoveel de hele dag, vanaf het moment dat ik mijn ogen opendoe, zie ik. Echt waarnemen, heb ik ontdekt, vraagt iets anders. Vraagt een mogelijkheid om open te staan voor hetgeen ik zie, voor hetgeen zich aan mij voordoet. En als ik dan werkelijk echt kijk, dan gebeurt er iets met mij. Dan word ik door hetgeen ik zie, ook aangeraakt. Ergens vanbinnen. Wat op zich vreemd is omdat het mij niet daadwerkelijk aanraakt.’

Durven we ons nog echt aan te laten raken door de natuur? En als we dat doen wat gebeurt er dan?

De toehoorders zittend onder de bomen waren geraakt evenals de eerste lezers van wie ik de eerste reacties binnenkrijg:
– ik kijk nu echt anders naar bomen, naar de natuur
– het is alsof je een sluier hebt weggetrokken en ik nu werkelijk ervaar wat tussenruimte is
– ik voelde ineens zoveel verdriet over de hazelaar die ooit in mijn tuin stond maar werd omgehakt
– ik blijf het herlezen, keer op keer
– het is hoopvol, het geeft richting

O wat ben ik dankbaar als mijn woorden er voor zorgen dat we de bomen, de natuur gaan ervaren. Ontdekken hoe we in de wereld leven en we onderdeel zijn van alles wat leeft. Ik wens Boomtijd een prachtige reis toe en hoop dat het bij velen resoneert. Niet voor mezelf, maar voor de bomen, voor de natuur. Ik heb het voor hen en met hen geschreven.

Nieuwsgierig? Bestel Boomtijd bij Uitgeverij Noordboek: https://noordboek.nl/boek/boomtijd/

 

Conferentie Wageningen Universiteit, links Paul Roncken (directeur NatuurCollege, midden Beitske Bouwman, rechts schrijver en ontdekkingsreiziger Arita Baaijens)

, , , , , ,

Wat resoneert er in de nacht?

Het jaar 2024 ligt al weer bijna achter ons. Het einde van het jaar nodigt vaak uit tot een terugblik. Een lang en oud gebruik van natuurvolkeren is om de nachten rondom de jaarwisseling bewust te beleven. Wellicht nodigt dit jaar je uit om de mystiek van de nachten rondom de feestdagen eens te ontdekken.

De traditie bij de natuurvolkeren om de nachten bewust te beleven, is ontstaan door het verschil van de rotatie van de aarde en de maan om de zon. Terwijl de aarde er 365 dagen (en ietsje langer) over doet om rond de zon te draaien, gaat de maan door twaalf cycli heen die in totaal slechts 354 dagen van het zonnejaar in beslag nemen.

sluier tussen hemel en aarde
Dit verschil van 12 dagen was voor onze verre voorouders op het noordelijk halfrond hét moment om in retraite te gaan en terug te blikken op wat het jaar gebracht had. En zich tegelijkertijd voor te bereiden op het nieuwe jaar. Ze gebruikten daar ook hun dromen voor, vanuit het idee dat de sluier tussen hemel en aarde in de twaalf dagen flinterdun zijn.

Het christendom nam dit gebruik over. De nachten rond de jaarwisseling worden daar de twaalf heilige nachten genoemd en vinden plaats van 25 december (kerstmis) tot en met 6 januari (driekoningen).

En in zekere zin leeft de cultuur van de natuurvolkeren ook nog in ons voort doordat we nog altijd terugblikken op het oude jaar en voornemens maken voor het nieuwe.

wat resoneert er in je
Welk verhaal je over de tijd rondom de feestdagen ook aanspreekt, je zou in ieder geval de feestdagen eens kunnen ervaren als een uitnodiging om ook verdieping in jezelf op te zoeken en te ervaren hoe de natuur rondom je resoneert. Nu de midwinternacht (de langste nacht van het jaar) voorbij is, zou je eens kunnen ervaren wat het met je doet dat we weer langzaam naar het licht toe bewegen. En door je te verbinden met het gebruik van de natuurvolkeren zou je eens heel bewust stil kunnen staan bij wat de nacht je te brengen heeft door de nacht heel bewust te ervaren.

sterren, maan, aarde, herinneringen…
Zelf doe ik dit door voordat ik ga slapen nog even heel bewust naar de maan en de sterren te kijken, het licht te voelen dat ze uitstralen. En als het bewolkt is, wat het de afgelopen weken veelvuldig was, dan kan ik mij op zijn minst een voorstelling maken van de schittering van de miljarden sterren aan het firmament. En als ik dan ga slapen probeer ik de natuur om mij heen te ervaren, het donker, de sterren, de bomen dichtbij of ver weg, herinneringen aan plekken aan de natuur die voor mij belangrijk zijn, roep ik dan soms weer op. Zo resoneert de natuur in mij, de nacht in. Het draagt vaak bij aan intense dromen of een andere ervaring van de nacht, een nacht waarbij de dag niet als het ware ‘uitstaat’ maar waarbij het leven ten volle doorleeft en resoneert in mij. Door de nacht bewust in je leven op te nemen, kan er een andere beleving ontstaan van wie je zelf bent en hoe je resoneert in en met de natuur.

Deze bijzondere twaalf dagen nodigen je daar wellicht toe uit, zodat de feestdagen een extra dimensie krijgen. Een dimensie van mystiek, verankering en verdieping in jezelf. Wellicht zet het aan tot nieuwe inzichten geboren in de nacht?

, , , , ,

Wat zegt het donker?

Bovenstaande foto maakte ik bij schemertijd in het bos. Het licht dat door de takken heen dwarrelt, is het schijnsel van de maan. Maanlicht geeft altijd een andere beleving aan blad, takken en bomen in het bos. Hoewel ze in vorm niet veranderen, lijken ze een andere gedaante aan te nemen. Alsof ze zachtjes mee bewegen met de verandering van het licht zonder dat je dit bewegen werkelijk waarneemt.

Misschien geldt dit voor ons als mens ook wel, dat we zachtjes mee veranderen bij de opkomst van de maan. Meestal knippen we onze lampen aan wanneer het gaat schemeren. Vooral in deze tijd waar de dagen steeds korter worden, verlichten we ons leven met lampen zowel in ons huis als ook buiten met lantaarnpalen of stadslichten.

Toch kan het soms lonen om even heel bewust te ervaren wat het met je doet als het gaat schemeren. Wat gebeurt er in je lichaam, hoe reageer je eigenlijk op het licht van de maan? Kan je ervaren hoe dit niet alleen iets voor je ogen betekent – je ziet minder, vandaar dat we ook de lampen aan doen – maar ook iets voor je lichaam? En wat doet dit schemeren dan met je?

Meer en meer ontdekken we het belang van donker en hoe heilzaam het voor ons is. Het geeft ons de mogelijkheid om onszelf terug te trekken om zo weer op te laden voor een nieuwe dag. En niet alleen is dat heilzaam voor ons mensen, maar ook voor planten, dieren en bomen is het donker van belang om in leven te blijven. Het donker voedt de wereld ( zie bijv het onderzoek van Australische onderzoeker Sean Cain of het werk van ecoloog Dr.Ir Kamiel Spoelstra).

Natuurlijk, de lichtjes in huis brengen ook veel gezelligheid en warmte. En geven ons de mogelijkheid ons leven vorm te geven ook al hult de aarde zich in het donker. Toch kan het juist in deze donkere dagen interessant zijn om eens stil te staan bij de vraag hoe het donker je kan voeden.

Misschien kan je eens een keer wachten met het automatisch aan doen van de lampen in huis, en even waarnemen wat het vallen van de avond met je doet. Misschien dient zich iets aan, een inzicht, misschien neem je iets waar in je eigen zijn, je eigen lichaam. Een gevoel, een waarneming, waar je wellicht nog niet direct woorden aan kan geven maar wat je wel waarneemt. Zo worden de donkere lange dagen misschien een kans, een kans om te ontdekken wat het donker ons wellicht te zeggen heeft. En hoe belangrijk het donker is voor het welzijn van de aarde, inclusief onszelf. Wij zijn als mens immers natuur, we zijn de aarde.

Om daarna wellicht met een ander gevoel de lampen in je huis weer aan te doen en te ontdekken hoe de wereld van buiten resoneert in je binnenwereld.

, , , , ,

Onafhankelijk onderzoek gestart naar dialogen met de natuur

As a writer, nature-inspirator and independent PhD researcher I dived into the international summer course of ‘Human-Nature relations, Transformational change’ at the Wageningen University & Research. Lectures, dialogues and connecting with nature by camping for two nights made it a very inspiring week.

Insight: relational thinking is the next step to move forward to a world where nature is integrated in our systems, policy and -maybe most important- our own perception of humanity. In this relational paradigm we are aware of the different knowledge systems that influence our thoughts, meanings and behavior. In searching for new entry points together – also in our inner transformational path- we can find new horizons to co-create the future. With each other and with the multi species living with us.

Many thanks to all the great fellow PhD/Post-doc researchers, the forest, the birds, the earth, the stars, and the organisation: prof Maria Tengo, Christopher Yves, Koen Arts and Arjen Buijs!

, , , , , , ,

Eerste Anaya Academy Inspiratie Dag

Op 1 juni vond de eerste Anaya Academy Inspiratie Dag plaats. Veertien alumni van de opleiding tot Anaya Shinrin Yoku Natuurgids kwamen samen bij Theetuin Heyligenberg in Amersfoort. Een bijzondere locatie waar van oudsher al bijeenkomsten waren op het gebied van natuurverbinding en spiritualiteit.

De dag leidde tot nieuwe contacten, inspiraties wederzijds, en verbindingen met alles wat er leefde in de tuin en op de Heyligenberg al daar. En met het voornemen om de Anaya Academy Dag tot een traditie te maken!

, , , ,

In gesprek met cabaretier Patrick Nederkoorn bij Omroep Gelderland

In het programma van ‘Bunker tot Buitenhuis’ mocht ik Patrick Nederkoorn meenemen in de bossen rondom Buitenplaats Koningsweg.

Daar waar hij normaal gesproken door het bos hardloopt, mocht ik hem met het bos samen laten zijn.

Klik hier voor de uitzending. Het fragment begint na ongeveer 10 minuten.

Veel kijkplezier.

 

, , , ,

Anaya Academy inspireert Zuid-Afrika

Het is altijd bijzonder als je werk gewaardeerd wordt. Ik voelde me vereerd dat ik prof  Shan Simmonds uit Zuid-Afrika heb mogen inspireren op een onderwijsmiddag aan de Vrije Universiteit. Meer dan honderd studenten gingen met mij in het Amsterdamse Bos op onderzoek uit. Om zo het perspectief op wetenschappelijke kennis te verbreden: hoe nemen we de wereld waar en waarmee? En als we onze grenzen verbreden, onze paradigma’s bevragen ontdekken we dan een ander perspectief op onszelf?Wat vertellen onze zintuigen over de wereld? Hoe resoneert de wereld in ons lichaam?

Prof Shan Simmonds was er bij, evenals Prof Harry Wels, Prof Ida Sabelis en Frans Kamsteeg van de Vrije Universiteit Amsterdam.

Onderstaand vind je haar artikel over het belang van natuurverbinding in het onderwijs, juist ook als het gaat om academische scholing.

https://news.nwu.ac.za/exploring-wild-pedagogies-quest-change-south-africas-eurocentric-curriculum

, , , , ,

Anaya Academy in Libelle Gezond

De Libelle Gezond heeft in haar special aandacht besteed aan heilzame t(r)ips in de Nederlandse natuur. Ze selecteerde 12 bijzondere activiteiten om aandacht te besteden aan stilte, inzicht en verbinding. Anaya Academy stond zowaar twee keer in deze lijst.

Op nr 2 met haar workshops voor Nationaal Park De Hoge Veluwe. En op nr 11  met de opleidingen en trainingen die ze aan biedt.

Interesse? Mail gerust voor meer informatie.

 

 

, , , , ,

Inschrijving Anaya Shinrin Yoku Natuurgids 2023 geopend

Heb je interesse in de opleiding tot Anaya Shinrin Yoku Natuurgids? Je kan je alvast aanmelden voor de opleiding. Dan ben je zeker van een plekje.

Velen gingen je al voor. Enkele reviews:

De opleiding in een woord omschrijven, dan zeg ik: dankbaarheid. Dankbaar voor de verder gemaakte verbinding met de natuur. Dankbaar voor mijn persoonlijke groei. Dankbaar voor de docent en groepsgenoten. De reden waarom ik voor de Anaya Academy gekozen heb, is voor het feit dat deze opleiding een op een coachingsessies aanbiedt. Naar mijn mening een ontzettende meerwaarde! Die ervoor heeft gezorgd dat mijn doel bij het starten van de opleiding behaald is: de opleiding heeft mij als mens verrijkt en completer gemaakt. Dit gun ik iedereen!
Henriette Thoben, fysiotherapeut en in opleiding tot psycho-neuro-immunologe, Eindhoven

De opleiding tot Shinrin yoku gids heeft me in mijn werk als biophilic/ natuurlijk ontwerper veel meer verdieping gebracht dan ik had verwacht. Nu pas snap en voel ik wat werken met de natuur inhoudt. Pas als je je eigen connectie met de natuur hebt verstevigd kun je écht werken vanuit je kern. Hier zijn mijn ontwerpen beter door geworden (ik ‘snap’ de omgeving beter) en kan ik veel gemakkelijker de noodzaak ervan overbrengen aan opdrachtgevers, klanten. Het heeft mijn basis enorm verstevigd niet alleen als ontwerper, ook als mens.
Beitske is een hele fijne persoon die me op dit pad heeft begeleidt. Haar open houding geeft ruimte aan alles wat er is en alles mag zijn. Ze is een goede observator die tijdens de individuele coachingssessies de vinger precies op de plek weet te leggen, zonder dat het zeer doet. Hierdoor leer je jezelf beter kennen. Tijdens de coachingssessies hebben we ook besproken hoe ik het bosbaden/ contact met natuur in mijn werk kan toepassen. Die combinatie van zelfontwikkeling en praktisch aanpakken vond ik super fijn. Beitske is naar mijn idee ook een perfecte balans tussen spiritualiteit en nuchterheid. Deze opleiding is dus niet alleen geschikt om Shinrin Yoku gids te worden, je leert veel meer dan dat!
Laura Vaessen, interieur ontwerper, biophilic design,

, , , , , , , , , ,

Luisteren naar de stilte

Waarom luisteren naar de stilte ruimte schept
In het geluid van de wereld hunker ik naar stilte. De afgelopen tijd probeerde ik haar te zoeken. Dat was niet altijd gemakkelijk in het nieuws dat de wereld overspoelde, de veranderingen die zich afspeelden en de chaos die voelbaar was in een ander land. Een ander land ver weg, maar dat ineens zo dichtbij kwam. Niet alleen voor ons, maar ook in landen ver weg waar de honger loerde door ongebakken brood.

Alle geluiden, berichten, nieuws, verhalen, het veroorzaakte een kakofonie aan stemmen in mijzelf waarin ik richting zocht waar naar te luisteren. Hoe mij er toe te verhouden.

Terwijl ik door de bossen struinde, zocht ik de stilte tussen alle verhalen. De stilte om te zijn, om me op de een of andere wijze te verhouden tot alles wat er gebeurde in de wereld. Gebeurtenissen die niet nieuw zijn in de menselijke geschiedenis. Oorlog, onderdrukking, honger, overheersing: het is van alle tijden. Alleen de nabijheid bracht ons in beweging, de nabijheid raakte ons aan in onze eigen leefwereld.

De bomen keken op mij neer en zwegen. Ik vroeg mij af hoe zij met deze verhalen omgingen, hoe zij zich verhouden tot veranderingen, tot indringers in hun leefwereld. Ze bewegen mee wat komt. Ze beschermen zich tegen gevaar van buiten. Ze voeden elkaar. Of met andere woorden, ze blijven als geheel leven in alles wat beweegt. Soms vallen ze neer op aarde, zoals bij de heftige stormen van een paar weken geleden, soms trotseren ze de wind. En de neergevallen bomen – hoezeer ik bij sommige ook treurde omdat ik er zo van genoten had onder hun takken te schuilen- worden weer schuilplaatsen voor vogels, voeding voor mieren, wormen en pieren.

Dat grotere leven voelen en ervaren ook al stormt het, ook al waait er van alles over ons heen, is wellicht de kunst om te kunnen dragen wat er gebeurt. Nu is het een oorlog in nabijheid, later wellicht een overstroming van rivieren door het smeltende ijs op de polen. Maar al die tijd stroomt het leven verder, het grootsere leven van de aarde dat al zovele miljarden jaren bestaat.

Door samen te vallen voor een moment met het leven van de aarde, met de stilte in de natuur, met de stille stemmen van de bomen, kon ik die ruimte van het leven ervaren en voelen. Kwam ik zelf weer tot leven. Want als er iets te leren valt in tijden van onzekerheid, chaos of verandering is wel dat het leven altijd verder stroomt, altijd er weer nieuwe momenten ontstaan, altijd weer nieuw leven ontstaat, zelfs als angst, chaos en dood je overspoelt.

Dat wil niet zeggen dat ik zo nu en dan niet meegesleept wordt in het nieuws, de chaos mij onrustig maakt of verhalen mij raken. Ik ben een mens en juist in het menselijke zijn ontdek je het leven. Maar de stilte is wel een schuilplaats voor mijn ziel, waar zij even het perspectief van het grotere leven kan ontdekken en tot rust kan komen.

De verbinding met al wat leeft staat ook centraal in het werk van Anaya Academy. Ik werk met diverse methodieken en werkvormen. Wil je ook ontdekken hoe je kan luisteren naar de ruimte en stilte van de natuur? Je bent van harte welkom bij Anaya Academy.