Het jaar 2024 ligt al weer bijna achter ons. Het einde van het jaar nodigt vaak uit tot een terugblik. Een lang en oud gebruik van natuurvolkeren is om de nachten rondom de jaarwisseling bewust te beleven. Wellicht nodigt dit jaar je uit om de mystiek van de nachten rondom de feestdagen eens te ontdekken.
De traditie bij de natuurvolkeren om de nachten bewust te beleven, is ontstaan door het verschil van de rotatie van de aarde en de maan om de zon. Terwijl de aarde er 365 dagen (en ietsje langer) over doet om rond de zon te draaien, gaat de maan door twaalf cycli heen die in totaal slechts 354 dagen van het zonnejaar in beslag nemen.
sluier tussen hemel en aarde
Dit verschil van 12 dagen was voor onze verre voorouders op het noordelijk halfrond hét moment om in retraite te gaan en terug te blikken op wat het jaar gebracht had. En zich tegelijkertijd voor te bereiden op het nieuwe jaar. Ze gebruikten daar ook hun dromen voor, vanuit het idee dat de sluier tussen hemel en aarde in de twaalf dagen flinterdun zijn.
Het christendom nam dit gebruik over. De nachten rond de jaarwisseling worden daar de twaalf heilige nachten genoemd en vinden plaats van 25 december (kerstmis) tot en met 6 januari (driekoningen).
En in zekere zin leeft de cultuur van de natuurvolkeren ook nog in ons voort doordat we nog altijd terugblikken op het oude jaar en voornemens maken voor het nieuwe.
wat resoneert er in je
Welk verhaal je over de tijd rondom de feestdagen ook aanspreekt, je zou in ieder geval de feestdagen eens kunnen ervaren als een uitnodiging om ook verdieping in jezelf op te zoeken en te ervaren hoe de natuur rondom je resoneert. Nu de midwinternacht (de langste nacht van het jaar) voorbij is, zou je eens kunnen ervaren wat het met je doet dat we weer langzaam naar het licht toe bewegen. En door je te verbinden met het gebruik van de natuurvolkeren zou je eens heel bewust stil kunnen staan bij wat de nacht je te brengen heeft door de nacht heel bewust te ervaren.
sterren, maan, aarde, herinneringen…
Zelf doe ik dit door voordat ik ga slapen nog even heel bewust naar de maan en de sterren te kijken, het licht te voelen dat ze uitstralen. En als het bewolkt is, wat het de afgelopen weken veelvuldig was, dan kan ik mij op zijn minst een voorstelling maken van de schittering van de miljarden sterren aan het firmament. En als ik dan ga slapen probeer ik de natuur om mij heen te ervaren, het donker, de sterren, de bomen dichtbij of ver weg, herinneringen aan plekken aan de natuur die voor mij belangrijk zijn, roep ik dan soms weer op. Zo resoneert de natuur in mij, de nacht in. Het draagt vaak bij aan intense dromen of een andere ervaring van de nacht, een nacht waarbij de dag niet als het ware ‘uitstaat’ maar waarbij het leven ten volle doorleeft en resoneert in mij. Door de nacht bewust in je leven op te nemen, kan er een andere beleving ontstaan van wie je zelf bent en hoe je resoneert in en met de natuur.
Deze bijzondere twaalf dagen nodigen je daar wellicht toe uit, zodat de feestdagen een extra dimensie krijgen. Een dimensie van mystiek, verankering en verdieping in jezelf. Wellicht zet het aan tot nieuwe inzichten geboren in de nacht?
